Jungletour = slangenvoer
Blijf op de hoogte en volg Jenny
02 November 2012 | Thailand, Bangkok
Lieve allemaal,
En alweer, maar een paar dagen verder maar toch weer een hoop te vertellen. Ik begin waar ik gebleven was :)
De eerste hele dag in Sen Monorom hebben we een scooter gehuurd en zijn we naar een hele mooie waterval gereden (over de meest verrotte weg die je je kan indenken). Daar ontmoette ik een enorme groep locals die het hilarisch vonden om me mee te trekken naar de onderkant van de waterval. De stroming was heel sterk, wat tot een hoop hilariteit leidde aangezien ik steeds omviel en de 6 jongetjes van 1.10 m mij probeerden overeind te houden. Het was heel gaaf en uiteindelijk zijn we daar de hele middag gebleven, waardoor er geen tijd meer was voor andere watervallen omdat het al donker werd.
's Avonds gingen we (Jerome (Duitser), Lanselot (Zwitser) en ik) eten in een tentje waar we een groepje ontmoetten die net terug waren van een jungletour. Aangezien zij zoveel horrorverhalen hadden over natte kleren, blaren, vies eten en bloedzuigers, besloten we maar 3 dagen te gaan in plaats van 4 of 5.
De volgende ochtend ontmoetten we onze gidsen, 2 'jungle-men' die geen tot heel gebrekkig engels spraken. Dus tijdens het lopen was het vooral stil. De daaropvolgende uren (dagen) werden vooral gekenmerkt door heel veel 'seriously?!?!'-momenten. Elke keer als ik me voornam om niet meer verbaasd te zijn kwamen ze weer met iets nieuws, zoals wankele boomstammen over rivieren, glibberige paden stijl naar beneden, dwars door bomen/struiken/planten/spinnenwebben, honderdduizend bloedzuigers en dwars door rivieren tot over de helft van mn bovenbenen. Het was echt niet te vergelijken met een normale wandeling. Tenminste, ik zag geen pad. De eerste dag hadden we lunch bij een waterval waar we ook konden zwemmen. Heel fijn want ik voelde me na een paar uur lopen al supervies. Na weer een paar uur lopen gaven de gidsen met een kort 'Okay. Here. Sleep.' aan dat dit de plek zou zijn waar we gingen overnachten. Midden. In. De. Jungle. Dus de gidsen begonnen met het opbouwen van het kamp. Hangmatten ophangen, vuur maken, rijst koken, groente koken (onderdelen van een of andere boom) en tot slot water uit de rivier koken wat ons drinkwater bleek te zijn. Misschien was het het feit dat het troebel was, of gewoon omdat het naar rook en zand smaakte, maar het was echt niet te zuipen. Niet dat we een keus hadden..
Toen het donker werd, waren de gidsen ineens verdwenen. Net toen we dachten dat ze niet meer terug zouden komen en wij als domme toeristen eenzaam en alleen zouden sterven van de honger, kwamen ze terug met een dode slang en wat kikkers. Dus dat werd, samen met wat rice wine, onze avondsnack. Superlekker!
De volgende dag was weer precies hetzelfde, bizarre route alleen nu afgelegd met iets meer schrammen, blauwe plekken, modder en muggenbulten dan de dag ervoor. TOT.. Het engste moment van mn leven. Haha okee is misschien ietwat overdreven maar het was echt heel eng. Ik zag iets in mn ooghoek bewegen en zag op 4 meter afstand een ENORME slang. Ik denk dat hij 3 `a 4 meter was en een doorsnede van zo'n 20 cm. En hij was zwart. Heel raar wat er dan met je lichaam gebeurt; ik kon niet meer bewegen of ademen. Tot de achterste gids zag waar ik naar keek en het op een rennen zette. Haha lekker proffessioneel. Maar we begrepen zijn boodschap en holden achter hem aan. Gelukkig was de slang totaal niet in ons geinteresseerd dus iedereen leeft nog.
Na een paar uur lopen (ik vond het inmiddels niet meer leuk, was alleen maar aan het bedenken hoe ik een slang kan vermoorden zonder mes) kwamen we aan bij een huis waar we zouden slapen. Het huis lag in de middle of nowhere en er woonde een enorme familie en alle beesten die je kan bedenken. Het was duidelijk dat ze heel arm waren. Alle kindjes waren heel mager en vies en hadden een heel naar hoestje. Ik voelde me niet heel erg op mn gemak, vooral niet omdat de kinderen heel vijandig deden. Een meisje van een jaar of 3 probeerde onze aandacht te trekken door een hond te schoppen en een zak over het hoofd van een klein hondje te trekken, volgens mij om te kijken hoe wij reageerden. Er hing gewoon een heel naar sfeertje.
Gelukkig had ik nog wat ballonnen in mn tas en het was heel bijzonder om te zien hoe de kinderen van kleine monstertjes in normale kinderen veranderden. Ze hadden de grootste lol met de ballonnen en terwijl ik al mijn haarklipjes uitdeelde aan de meisjes at een varken bijna mn camera op. Dus...
De nacht was heel bizar. Werd steeds wakker van een huilend kind, vechtende kippen, jankende honden, een man die binnen het vuur aanhield 's nachts waardoor we steeds werden uitgerookt, en varkens die aan mn hangmat knaagden. Ik was blij dat de nacht voorbij was en we weer verder gingen. Deze laatste dag was de mooiste tocht. We liepen langs watervallen waar we vanaf konden springen, over rivieren en achter watervallen langs. Toch was ik blij dat ik weer in de bewoonde wereld was, waar de kans op een onaangename ontmoeting met een monsterslang toch een stuk kleiner is. Dus na de beste douche ooit een heel veel patat heb ik vannacht fantastisch geslapen in een normaal bed. En vandaag.. doe ik helemaal.. Niks. Oh jeah.
Morgen vertrek ik naar Pnom Penh, de hoofdstad. Het schijnt daar 'e'en grote chaos te zijn, maarja je kan het moeilijk overslaan als je in Cambodja bent.
Dus.. Tot zover 'the wild east'!
Heel veel liefs!
En alweer, maar een paar dagen verder maar toch weer een hoop te vertellen. Ik begin waar ik gebleven was :)
De eerste hele dag in Sen Monorom hebben we een scooter gehuurd en zijn we naar een hele mooie waterval gereden (over de meest verrotte weg die je je kan indenken). Daar ontmoette ik een enorme groep locals die het hilarisch vonden om me mee te trekken naar de onderkant van de waterval. De stroming was heel sterk, wat tot een hoop hilariteit leidde aangezien ik steeds omviel en de 6 jongetjes van 1.10 m mij probeerden overeind te houden. Het was heel gaaf en uiteindelijk zijn we daar de hele middag gebleven, waardoor er geen tijd meer was voor andere watervallen omdat het al donker werd.
's Avonds gingen we (Jerome (Duitser), Lanselot (Zwitser) en ik) eten in een tentje waar we een groepje ontmoetten die net terug waren van een jungletour. Aangezien zij zoveel horrorverhalen hadden over natte kleren, blaren, vies eten en bloedzuigers, besloten we maar 3 dagen te gaan in plaats van 4 of 5.
De volgende ochtend ontmoetten we onze gidsen, 2 'jungle-men' die geen tot heel gebrekkig engels spraken. Dus tijdens het lopen was het vooral stil. De daaropvolgende uren (dagen) werden vooral gekenmerkt door heel veel 'seriously?!?!'-momenten. Elke keer als ik me voornam om niet meer verbaasd te zijn kwamen ze weer met iets nieuws, zoals wankele boomstammen over rivieren, glibberige paden stijl naar beneden, dwars door bomen/struiken/planten/spinnenwebben, honderdduizend bloedzuigers en dwars door rivieren tot over de helft van mn bovenbenen. Het was echt niet te vergelijken met een normale wandeling. Tenminste, ik zag geen pad. De eerste dag hadden we lunch bij een waterval waar we ook konden zwemmen. Heel fijn want ik voelde me na een paar uur lopen al supervies. Na weer een paar uur lopen gaven de gidsen met een kort 'Okay. Here. Sleep.' aan dat dit de plek zou zijn waar we gingen overnachten. Midden. In. De. Jungle. Dus de gidsen begonnen met het opbouwen van het kamp. Hangmatten ophangen, vuur maken, rijst koken, groente koken (onderdelen van een of andere boom) en tot slot water uit de rivier koken wat ons drinkwater bleek te zijn. Misschien was het het feit dat het troebel was, of gewoon omdat het naar rook en zand smaakte, maar het was echt niet te zuipen. Niet dat we een keus hadden..
Toen het donker werd, waren de gidsen ineens verdwenen. Net toen we dachten dat ze niet meer terug zouden komen en wij als domme toeristen eenzaam en alleen zouden sterven van de honger, kwamen ze terug met een dode slang en wat kikkers. Dus dat werd, samen met wat rice wine, onze avondsnack. Superlekker!
De volgende dag was weer precies hetzelfde, bizarre route alleen nu afgelegd met iets meer schrammen, blauwe plekken, modder en muggenbulten dan de dag ervoor. TOT.. Het engste moment van mn leven. Haha okee is misschien ietwat overdreven maar het was echt heel eng. Ik zag iets in mn ooghoek bewegen en zag op 4 meter afstand een ENORME slang. Ik denk dat hij 3 `a 4 meter was en een doorsnede van zo'n 20 cm. En hij was zwart. Heel raar wat er dan met je lichaam gebeurt; ik kon niet meer bewegen of ademen. Tot de achterste gids zag waar ik naar keek en het op een rennen zette. Haha lekker proffessioneel. Maar we begrepen zijn boodschap en holden achter hem aan. Gelukkig was de slang totaal niet in ons geinteresseerd dus iedereen leeft nog.
Na een paar uur lopen (ik vond het inmiddels niet meer leuk, was alleen maar aan het bedenken hoe ik een slang kan vermoorden zonder mes) kwamen we aan bij een huis waar we zouden slapen. Het huis lag in de middle of nowhere en er woonde een enorme familie en alle beesten die je kan bedenken. Het was duidelijk dat ze heel arm waren. Alle kindjes waren heel mager en vies en hadden een heel naar hoestje. Ik voelde me niet heel erg op mn gemak, vooral niet omdat de kinderen heel vijandig deden. Een meisje van een jaar of 3 probeerde onze aandacht te trekken door een hond te schoppen en een zak over het hoofd van een klein hondje te trekken, volgens mij om te kijken hoe wij reageerden. Er hing gewoon een heel naar sfeertje.
Gelukkig had ik nog wat ballonnen in mn tas en het was heel bijzonder om te zien hoe de kinderen van kleine monstertjes in normale kinderen veranderden. Ze hadden de grootste lol met de ballonnen en terwijl ik al mijn haarklipjes uitdeelde aan de meisjes at een varken bijna mn camera op. Dus...
De nacht was heel bizar. Werd steeds wakker van een huilend kind, vechtende kippen, jankende honden, een man die binnen het vuur aanhield 's nachts waardoor we steeds werden uitgerookt, en varkens die aan mn hangmat knaagden. Ik was blij dat de nacht voorbij was en we weer verder gingen. Deze laatste dag was de mooiste tocht. We liepen langs watervallen waar we vanaf konden springen, over rivieren en achter watervallen langs. Toch was ik blij dat ik weer in de bewoonde wereld was, waar de kans op een onaangename ontmoeting met een monsterslang toch een stuk kleiner is. Dus na de beste douche ooit een heel veel patat heb ik vannacht fantastisch geslapen in een normaal bed. En vandaag.. doe ik helemaal.. Niks. Oh jeah.
Morgen vertrek ik naar Pnom Penh, de hoofdstad. Het schijnt daar 'e'en grote chaos te zijn, maarja je kan het moeilijk overslaan als je in Cambodja bent.
Dus.. Tot zover 'the wild east'!
Heel veel liefs!
-
02 November 2012 - 08:55
Bernd:
Geweldig verhaal Jenny !!
Ik weet nu zeker dat ik daar nooit heen zal gaan!!
Geniet ze ! -
02 November 2012 - 09:47
Merel Van Der Eijk:
Aaaaah Jenny wat een eng verhaal!! Getverdemme!! Maar toch wel cool dat je die toch gewoon hebt gedaan! Veel plezier in de grote stad!
Kus! -
02 November 2012 - 10:40
Emma:
schatje!!
Sorry, kon er niks aan doen maar moest echt heel hard lachen om sommige stukjes van het verhaal. Het is toch ook wel weer een beetje herkenbaar.. Zeker als jij het verteld. Hier regent het alleen maar en is het niet zo boeiend, dus je mist niks. Geniet ervan en bedenk bij al het gekk-niet-zo-leuke maar dat het altijd een goed verhaal is als je weer levend in Nederland bent!!
Duizend kusjes -
02 November 2012 - 11:45
Pappa Peet:
Ha Jenny
Met rode oortjes en oogjes hebben we vanmorgen bij het opstaan in ons veilige huisje in vlieland jouw spannend reisverslag gelezen. Ja maakt daar beslist wat mee dat is een ding dat zeker is! Maar we zullen wel blij zijn als je weer veilig en wel thuis bent. Let goed op jezelf; zorg dat je altijd met anderen bent die je vertrouwen kan! Wij gaan vandaag weer terug naar huis; we zitten nu in de boot die op de woelige Noordzee zijn koers zet naar Harlingen. Veel minder spannend dan jouw reis maar voor ons dikke prima;-)
O, de boot vertrekt..
Kus, pap
-
02 November 2012 - 12:03
Mamaria:
Jee kind wat n verhaal! Zoals oma zou zeggen: gelukkig heb je n goede engelbewaarder!
Ik had vanmorgen ook al gereageerd maar blijkbaar iets fout gedaan ff wennen die e reader op nu wiebelige boot wat niets is in vergelijking met wat jij allemaal mee maakt. Misschie
n was t rennen t enige wat de gids kon doen om duidelijk te maken dat dit de beste manier was. Hij kon zich immers niet versyaanbaar maken. We zijn hoe dan ook blij dat je dit avontuur hebt overleefd. Ben benieuwd of je in de toekomst ooit nog bang bent voor n gewoon hollands spinnetje.. de jungle ij thsailsand was leuker he.. gaat er iemand met je mee naar pnom penh? Hoe dan ook: veel plezier bij je byzondere en hopelijk verder iets rustiger reis dikke knuffel van een koude stormachtige waddenzee xxx -
02 November 2012 - 12:38
Ben:
Hahahaha woow facking vet. Ik zag laatst op national geographic nog iets over hoe je een slang moet benaderen, iig niet verstijven:p haha kutgids. Doe maar wel voorzichtig hè zussie!!
Xxx -
02 November 2012 - 12:51
Merel(G):
Woooooow wat een gave verhalen!
Klinkt allemaal zowel leuk als vervelend :P
Hier in Nederland is het inderdaad niet zo interessant. Gisteren al mijn derde bezoek aan een art gehad voor mijn oor. Die heeft voor de lol op de meest pijnlijke manier een gaasje met antibiotica in mijn oor lopen rammen. Had ik misschien toch liever oog in oog gestaan met een enge slang of met varkens geslapen :P
Doe voorzichtig in Pnomh Penh , maar vooral veel plezier maar aan je afgelopen verhalen te horen zit dat wel goed :)
xx -
02 November 2012 - 13:24
Tessy:
Hey Jenny,
Wat een verhaal.... Ben niet jaloers geloof ik :-) Of gewoon niet zo'n held.... Wel bijzonder allemaal!
X -
02 November 2012 - 13:39
Lucia:
Hoi Jenny,
Wat een spannend verhaal! Ik vind het echt dapper, dat je dit allemaal durft. Ik wens je nog veel plezier, doe je wel voorzichtig?
liefs Lucia -
02 November 2012 - 15:55
Cindy:
Heee Jenny,
wat vet om jouw verhalen te lezen! Echt spannend allemaal daar, heel veel plezier nog!
xxx -
02 November 2012 - 17:14
Ireen:
Hoi Jenny,
Vol verbazing lees ik jouw belevenissen, ze worden ieder verslag spannender;))
Ik kijk iedere week uit naar jouw verhalen, zelf ben ik niet zo stoer!!!!
Let goed op je zelf en nog veel plezier op je ontdekkingsreis :-)
liefs, Ireen -
02 November 2012 - 17:29
Tilly:
Ha Jenny,
Wat een avonturen weer! Echt geweldig zoals jij het allemaal doet.
Nog heel veel plezier, je hebt een goede engelbewaarder maar pas toch maar goed op jezelf!
Liefs,
Tilly -
02 November 2012 - 17:29
Tilly:
Ha Jenny,
Wat een avonturen weer! Echt geweldig zoals jij het allemaal doet.
Nog heel veel plezier, je hebt een goede engelbewaarder maar pas toch maar goed op jezelf!
Liefs,
Tilly -
03 November 2012 - 15:31
Renee:
Gelukkig had ik nog wat ballonnen in mn tas.... HAHAH dat kan ook echt alleen jij bij je hebben! Sorry dat viel me even op ;) -
04 November 2012 - 19:37
Opa Cor:
Ach Jenny, voordat die slang je helemaal op heeft, kom je er bij z'n staart toch alweer uit.. -
05 November 2012 - 23:14
John:
Gaaf verhaal, Jenny!
En gaaf wat je allemaal meemaakt!
Ik vind dat je een heel prettige manier van schrijven hebt, het leest als een trein!
Heel veel plezier en hou ons op de hoogte!
Groetjes van je lievelingsoom! -
06 November 2012 - 17:20
Vera:
Wow, wow, wow! Gelukkig dacht de slang niet: hé, wat is dat een mooie 'blonde' boom, laat ik daar eens inklimmen! ;) En had ie geen honger.
Je doet wel echt veel gave dingen! Veel plezier weer! xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
