Laatste week in Laos
Blijf op de hoogte en volg Jenny
03 December 2012 | Thailand, Bangkok
Hallo iedereen!
Laatste dag, laatste blog. Moeten jullie al bijna huilen? Ik wel..
De laatste week in Laos was fantastisch. Na ons avontuur op de stijle rotswanden, minstens 7 episodes 'friends' en een goede nacht, vertrokken we naar Phansavan voor 'the plain of jars' (google maar). Onderweg vertelde een jongen ons dat het ook wel 'the pain of jars' wordt genoemd omdat mensen er ver voor omreizen maar het eigenlijk niks voorstelt. Dus dat begon goed.
Phansavan was inderdaad de meest lelijke stad die ik ooit heb gezien. E'en drukke straat, totaal geen sfeer en onaardige mensen. Het eerste guesthouse werden we met een luid 'nononooo' 'no?' 'nooooo' vriendelijk verzocht het pand te verlaten. Okee dan.
Nadat we de meest basic room ooit hadden gevonden liepen we de stad uit om de zonsondergang vanaf een heuvel te bekijken. Het landschap was totaal anders dan in de rest van Laos; een stuk minder ruig. De zonsondergang over de glooiende heuvels met overal rookpluimen van brandend afval maakte het een mysterieus uitzicht. 's Avonds keken we een film over de oorlog met de US; de omgeving rond Phansavan blijkt het meest gebombardeerde gebied van Laos te zijn.
De volgende dag vertrokken we vroeg op de motor naar de plain of jars. Voor het geval google zijn werk niet goed deed; de plain of jars zijn velden met enorme stenen potten. Niemand weet waar ze vandaan komen en waar ze voor gebruikt werden. Het was leuk om te zien en we zijn natuurlijk vooral bezig geweest met de meest orginele foto maken zonder betrapt te worden op het feit dat we erop klommen. Verder hebben we een grot bezocht waar mensen zich gedurende de hele oorlog verstopt hebben voor de bombardementen. Alle kraters van de bommen zijn nog goed te zien, en je moet strikt op het pad blijven omdat er nog steeds dagelijks 'bombies' aan de oppervlakte verschijnen (de bommetjes uit clusterbommen).
Na een avond kaarten, veel meer was er niet te doen, en een onrustige nacht vanwege een ruzi"ende Lao familie, vertrokken we naar Luang Prabang. Dit stadje is nog precies zoals ik het me herinnerde; gezellig, overzichtelijk, mooie nightmarket en een goed nachtleven inclusief bowlen. Onze eerste hele dag hier vertrokken we met 2 andere jongens naar een waterval. We dachten 'dit fietsen we wel even' maar het was 15 km met grote hoogteverschillen. Dus dit was sterven op een veel te klein fietsje zonder versnellingen. Maar we hebben het gehaald en de waterval was prachtig! Heel mooi blauw water en meerdere plateaus waar je kon zwemmen. 's Avonds waren we bekaf en gingen we vroeg naar bed omdat we de volgende dag gingen klimmen. Dit keer gingen we zonder gids, want Adam (een jongen die we hadden leren kennen in Phansavan) had heel veel ervaring zei hij. Ik geloof het zeker, maar deze rotswand was toch echt te moeilijk voor mij. Dus na een goede valpartij waarbij ik al mn vingertoppen openhaalde, nog wat wanhopige pogingen en doodsangsten, beperkte ik me tot het foto's maken en uitlachen van anderen. Ook leuk.
's Avonds vertrokken we naar Utopia (THE place to be, gezellige bar) en daarna met heel veel mensen naar het bowlingcentrum. Dat is namelijk het enige wat nog open is na 12en. Het was heel gezellig, het leek net alsof al mijn vrienden van de afgelopen periode daar waren. Is natuurlijk niet zo, ik was gewoon dronken. Ik was ook heel goed in bowlen (not)
De volgende ochtend vertrokken Darryl en ik veel te vroeg verder naar het noorden. We namen een minibus met een crazy driver die standaard 90 reed. Ook in dorpjes. Ook in haarspeldbochten. Altijd.
Dus we deden 2,5 uur over een reis waar 3,5 uur voor stond. En het meisje naast me bleef maar huilen. Perfect.
Daarna moesten we nog een uur met de boot en toen kwamen we aan in de mooiste plek op aarde. Ik overdrijf niet. (okee misschien een beetje) Maar het was prachtig! Een klein dorpje, Mueng Ngoi, aan een rivier, omringd door bergen. Het dorpje heeft geen stroom met uitzondering van 6 tot 10 uur 's avonds. We hadden een prachtige bungalow aan het water met 2 hangmatten. Kan. Niet. Beter.
Dus de rest van de dag deden we niks en de volgende dag deden we niks. Met uitzondering van heerlijk eten, kaarten bij kaarslicht, slapen, lezen en genieten van het uitzicht. De volgende dag zijn we gaan wandelen door de omgeving. We hebben dorpjes bezocht, zijn een grot ingewandeld, dwars door rijstvelden en rivieren gelopen waarbij ik weer de nodige hoeveelheid bloedzuigers meenam, en hebben een waterval bezocht. Ik heb echt ontzettend genoten van deze plek.
De volgende dag was het alweer tijd om te vertrekken. Ik was zo lang mogelijk in Laos gebleven omdat ik het zo naar mn zin had, maar dat betekende wel dat ik een monsterreis voor de boeg had. 's Ochtends met de boot, dan met de bus naar Luang Prabang. 4 uur wachten, nachtbus naar Vientiane. 6 uur wachten, bus naar de grens, nachttrein naar Bangkok.
En daar ben ik nu! De nachttrein viel gelukkig mee, dus ik heb tegen alle verwachtingen in heerlijk 10 uur geslapen vannacht. Vandaag ga ik lekker shoppen, massages nemen, een bus boeken voor morgenochtend en Pitcha zien en morgenochtend is het avontuur definitief voorbij.
Ik heb echt een geweldige tijd gehad en wil jullie bedanken voor alle lieve reacties. Alleen reizen is heel gaaf, maar soms is het ook heel fijn om te weten dat er mensen zijn in Nederland die met je meeleven :)
Okee lieve mensen, tot snel! xxx
Laatste dag, laatste blog. Moeten jullie al bijna huilen? Ik wel..
De laatste week in Laos was fantastisch. Na ons avontuur op de stijle rotswanden, minstens 7 episodes 'friends' en een goede nacht, vertrokken we naar Phansavan voor 'the plain of jars' (google maar). Onderweg vertelde een jongen ons dat het ook wel 'the pain of jars' wordt genoemd omdat mensen er ver voor omreizen maar het eigenlijk niks voorstelt. Dus dat begon goed.
Phansavan was inderdaad de meest lelijke stad die ik ooit heb gezien. E'en drukke straat, totaal geen sfeer en onaardige mensen. Het eerste guesthouse werden we met een luid 'nononooo' 'no?' 'nooooo' vriendelijk verzocht het pand te verlaten. Okee dan.
Nadat we de meest basic room ooit hadden gevonden liepen we de stad uit om de zonsondergang vanaf een heuvel te bekijken. Het landschap was totaal anders dan in de rest van Laos; een stuk minder ruig. De zonsondergang over de glooiende heuvels met overal rookpluimen van brandend afval maakte het een mysterieus uitzicht. 's Avonds keken we een film over de oorlog met de US; de omgeving rond Phansavan blijkt het meest gebombardeerde gebied van Laos te zijn.
De volgende dag vertrokken we vroeg op de motor naar de plain of jars. Voor het geval google zijn werk niet goed deed; de plain of jars zijn velden met enorme stenen potten. Niemand weet waar ze vandaan komen en waar ze voor gebruikt werden. Het was leuk om te zien en we zijn natuurlijk vooral bezig geweest met de meest orginele foto maken zonder betrapt te worden op het feit dat we erop klommen. Verder hebben we een grot bezocht waar mensen zich gedurende de hele oorlog verstopt hebben voor de bombardementen. Alle kraters van de bommen zijn nog goed te zien, en je moet strikt op het pad blijven omdat er nog steeds dagelijks 'bombies' aan de oppervlakte verschijnen (de bommetjes uit clusterbommen).
Na een avond kaarten, veel meer was er niet te doen, en een onrustige nacht vanwege een ruzi"ende Lao familie, vertrokken we naar Luang Prabang. Dit stadje is nog precies zoals ik het me herinnerde; gezellig, overzichtelijk, mooie nightmarket en een goed nachtleven inclusief bowlen. Onze eerste hele dag hier vertrokken we met 2 andere jongens naar een waterval. We dachten 'dit fietsen we wel even' maar het was 15 km met grote hoogteverschillen. Dus dit was sterven op een veel te klein fietsje zonder versnellingen. Maar we hebben het gehaald en de waterval was prachtig! Heel mooi blauw water en meerdere plateaus waar je kon zwemmen. 's Avonds waren we bekaf en gingen we vroeg naar bed omdat we de volgende dag gingen klimmen. Dit keer gingen we zonder gids, want Adam (een jongen die we hadden leren kennen in Phansavan) had heel veel ervaring zei hij. Ik geloof het zeker, maar deze rotswand was toch echt te moeilijk voor mij. Dus na een goede valpartij waarbij ik al mn vingertoppen openhaalde, nog wat wanhopige pogingen en doodsangsten, beperkte ik me tot het foto's maken en uitlachen van anderen. Ook leuk.
's Avonds vertrokken we naar Utopia (THE place to be, gezellige bar) en daarna met heel veel mensen naar het bowlingcentrum. Dat is namelijk het enige wat nog open is na 12en. Het was heel gezellig, het leek net alsof al mijn vrienden van de afgelopen periode daar waren. Is natuurlijk niet zo, ik was gewoon dronken. Ik was ook heel goed in bowlen (not)
De volgende ochtend vertrokken Darryl en ik veel te vroeg verder naar het noorden. We namen een minibus met een crazy driver die standaard 90 reed. Ook in dorpjes. Ook in haarspeldbochten. Altijd.
Dus we deden 2,5 uur over een reis waar 3,5 uur voor stond. En het meisje naast me bleef maar huilen. Perfect.
Daarna moesten we nog een uur met de boot en toen kwamen we aan in de mooiste plek op aarde. Ik overdrijf niet. (okee misschien een beetje) Maar het was prachtig! Een klein dorpje, Mueng Ngoi, aan een rivier, omringd door bergen. Het dorpje heeft geen stroom met uitzondering van 6 tot 10 uur 's avonds. We hadden een prachtige bungalow aan het water met 2 hangmatten. Kan. Niet. Beter.
Dus de rest van de dag deden we niks en de volgende dag deden we niks. Met uitzondering van heerlijk eten, kaarten bij kaarslicht, slapen, lezen en genieten van het uitzicht. De volgende dag zijn we gaan wandelen door de omgeving. We hebben dorpjes bezocht, zijn een grot ingewandeld, dwars door rijstvelden en rivieren gelopen waarbij ik weer de nodige hoeveelheid bloedzuigers meenam, en hebben een waterval bezocht. Ik heb echt ontzettend genoten van deze plek.
De volgende dag was het alweer tijd om te vertrekken. Ik was zo lang mogelijk in Laos gebleven omdat ik het zo naar mn zin had, maar dat betekende wel dat ik een monsterreis voor de boeg had. 's Ochtends met de boot, dan met de bus naar Luang Prabang. 4 uur wachten, nachtbus naar Vientiane. 6 uur wachten, bus naar de grens, nachttrein naar Bangkok.
En daar ben ik nu! De nachttrein viel gelukkig mee, dus ik heb tegen alle verwachtingen in heerlijk 10 uur geslapen vannacht. Vandaag ga ik lekker shoppen, massages nemen, een bus boeken voor morgenochtend en Pitcha zien en morgenochtend is het avontuur definitief voorbij.
Ik heb echt een geweldige tijd gehad en wil jullie bedanken voor alle lieve reacties. Alleen reizen is heel gaaf, maar soms is het ook heel fijn om te weten dat er mensen zijn in Nederland die met je meeleven :)
Okee lieve mensen, tot snel! xxx
-
03 December 2012 - 08:12
Emma:
BOWLEN is sowieso konings!! Haha, dat kan ik me ook nog goed herinneren! En toen waren ook al onze vrienden daar, weet je nog?
oke, kom nu maar snel naar huis want ik mis je!!
duizend kusjes -
03 December 2012 - 09:13
Ria:
Jaaaaaa, fijn dat ook deze laatste 'monsterreis' je goed gelukt is! wat een avonturen weer! Jammer voor jou dat het alweer voorbij is, maar wij zijn blij dat je weer naar huis komt. Tot morgen! Groetjes aan Pitcha en reis voorzichtig! dikke kus xxxxxxxxxxxxxxx -
03 December 2012 - 09:24
Papa Peet:
Geweldig verhaal!!! Heb hetzojuist op bed gelezen want ik ben ziek. Verkouden enzo. Bereid je voor op een koude aankomst. NATTE SNEEUW HIER! Ik kan niet wachten op je terugkee.. Doe voorzichtig en tot morgen!!!xxx
-
03 December 2012 - 09:59
Karin De Jong:
Hoi Jenny,
als je dit leest ben je denk ik weer thuis - dat zal wel even wennen zijn ...
een heel andere wereld,
WELKOM TERUG !!!
groeten van ons allemaal, Karin -
03 December 2012 - 10:03
Cindy:
Wat leuk om te lezen weer Jenny! Echt super vet wat je daar allemaal doet. Ik zie je vast wel weer een keertje in Utrecht!;) xxx -
03 December 2012 - 10:33
Lucia:
Hoi Jenny,
Ik heb genoten van al je verhalen! Wat zullen Peter, Ria en Ben blij zijn als je weer veilig thuis bent en wat fijn dat je er dan ook op Ben's verjaardag bent!
liefs Lucia -
03 December 2012 - 13:22
Vera:
Volgens mij heb je je reis perfect afgesloten in Mueng Ngoi! Nu nog even veel plezier met Pitcha & fijne reis morgen! xxxx -
03 December 2012 - 14:02
Barry:
Hahaha vet verhaal weer! haha noononono, no? nooo. Sjjjoooooo, dus jij wil hier overnachten?? MAG NIET!
Tot morgen! Dan zal ik er weer CONSTANT ZIJN moehahaha oké dann!
Laterzzz -
03 December 2012 - 17:16
Tilly:
Wat fijn dat je het zo naar je zin hebt gehad en wat heerlijk als je straks weer veilig thuis bent, net op tijd voor de verjaardag van Ben!
Liefs,
Tilly -
03 December 2012 - 21:40
Om Paul:
Wat een fantastische verhalen allemaal Jenny, wat ben jij lekker los van alles en iedereen daar in dat tropische land! Goede reis terug en we hopen je gauw een keer te zien weer in dit lekkere natte koude maar de lente komt er al weer snel aan over een paar maanden - land. XXX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
