Phnom Penh & Shihanoukville
Blijf op de hoogte en volg Jenny
11 November 2012 | Cambodja, Khett Siem Reab
Hallowaaaa!!
Hier volgt weer een nieuwe reportage van uw verslaggever Jenny de J te Cambodja. Allereerst dankjulliewel voor alle lieve reacties, is echt heel fijn om te lezen!
Hier gaat alles nog steeds goed, ik leef nog, heb alle (belangrijke) spullen en ledematen nog en ik geniet volop! Na het wilde oosten ben ik samen met Jerome afgereisd naar Phnom Penh. Ik was al gewaarschuwd door meerdere mensen, maar toch verbaasde ik me over de chaos in de stad. Grote wegen, veeeeel te veel verkeer (ik heb een hilarisch filmpje van een kruispunt waar minstens 89473984734 scooters uit alle richtingen bij elkaar komen), veel te heet en te veel mensen. Maargoed je moet het gezien hebben. En dat is gelukt ;)
Ik sliep in een dorm, wat in dit geval inhield dat er ergens op zolder 7 matrassen op de grond lagen. De eerste avond gingen we stappen met een groep uit het hostel. Ik weet niet of het kwam door de hitte, of de vermoeidheid, of de hoeveelheid shotjes (waarschijnlijk een combinatie van die dingen), maar we hebben de club nooit gehaald. De volgende ochtend werd ik wakker omdat er een kat op mn hoofd sprong. Kan gewoon.
Die dag heb ik samen met een nederlands meisje een beetje rondgehangen. Heel fijn om weer eens nederlands te praten, zou toch jammer zijn als ik het verleer. De dag daarna voelde ik me sterk genoeg om naar S21 en de killing fields te gaan. Ik wist al dat het heftig zou zijn, maar zeker iets wat je moet zien als je in Cambodja bent en je enigszins interesseert in de geschiedenis. En het was heftig. S21 was vroeger een school die in de tijd van Pol Pot (ruim 30 jaar geleden) is getransformeerd in een gevangenis waar mensen op gruwelijke wijze gemarteld zijn om dingen te bekennen die ze niet gedaan hadden. Ze hebben alles precies zo gelaten zoals het was, wat het extra heftig maakte. Van de 17.000 mensen die hierheen zijn getransporteerd, hebben 7 mensen het overleefd. E'en van de survivors was aanwezig om zijn verhaal te vertellen.
Vervolgens zijn we naar de killing fields gegaan. Veel mensen werden van S21 doorgestuurd naar de killing fields, waar ze direct afgemaakt werden. Het is heel raar om daar te lopen, omdat er nog steeds dagelijks botten en tanden aan de oppervlakte verschijnen. Gelukkig was er een audio-tour in het nederlands, want ik was inmiddels behoorlijk 'overloaded' door de hoeveelheid informatie. Aan het eind van de dag was ik helemaal leeg. Ik vind het goed om gezien te hebben, maar een dag was meer dan genoeg.
Ondertussen had ik besloten dat ik naar Laos wilde, maar omdat ik opzag tegen een hectische bordercrossing en heel erg toe was aan even relaxen, besloot ik naar het strand in het zuiden af te reizen. Dit was geen weloverwogen beslissing, ik koos gewoon een stad uit die leuk klonk, en zo belandde ik in Shihanoukville. Een heus party-paradijs. Als je komt voor verlaten stranden en rust dan ben je daar op de verkeerde plek. Het was totaal niet wat ik verwachtte (dat krijg je als je niet eerst de lonely planet leest..) maar dit was ook leuk. Het was het eerste moment dat ik weer alleen reisde, maar ik had binnen no time een groepje gevonden om mee te gaan stappen. Iedereen die daar komt gaat namelijk stappen ;)
De volgende dag ben ik naar een strand gefietst wat een stuk mooier was. Hier kwam ik een jongen tegen die ik in Phnom Penh al had ontmoet en we besloten om een snorkeltour te doen de volgende dag.
Dat was heel cool. Uiteraard was de boot veel te vol, en uiteraard was er te weinig eten en uiteraard snorkelden we tussen kwallen van meer dan een halve meter doorsnede, maar dit mocht de pret niet drukken. De groep was leuk en de eilanden waren prachtig. De volgende dag heb ik nog 1 dag niks gedaan op het strand, en toen moest ik van mezelf weer verkassen. Van Shihanoukville naar Laos schijnt een reis van 23 jaar te zijn, dus ik moest ergens een pauze nemen en het in 2 keer doen. Dus ik ben met een jongen uit Amerika meegereisd naar Siem Reap (ja daar ben ik al geweest ja)(en nee het is niet de meest logische keuze)(lekker boeiend) en daar ben ik nu. Morgen wil ik op de 'e'en of andere manier naar Laos. Het schijnt dat die bus om 4.30 uur vertrekt dus dat wordt weer genieten!
Okee! Ik ga verder met niks doen! Heb het er erg druk mee.
Dikke kus!!
ps. Ik ben nu bezig met foto's op facebook zetten, deze computer heeft het er erg moeilijk mee maar als het goed is kunnen jullie gauw wat plaatjes zien :)
Hier volgt weer een nieuwe reportage van uw verslaggever Jenny de J te Cambodja. Allereerst dankjulliewel voor alle lieve reacties, is echt heel fijn om te lezen!
Hier gaat alles nog steeds goed, ik leef nog, heb alle (belangrijke) spullen en ledematen nog en ik geniet volop! Na het wilde oosten ben ik samen met Jerome afgereisd naar Phnom Penh. Ik was al gewaarschuwd door meerdere mensen, maar toch verbaasde ik me over de chaos in de stad. Grote wegen, veeeeel te veel verkeer (ik heb een hilarisch filmpje van een kruispunt waar minstens 89473984734 scooters uit alle richtingen bij elkaar komen), veel te heet en te veel mensen. Maargoed je moet het gezien hebben. En dat is gelukt ;)
Ik sliep in een dorm, wat in dit geval inhield dat er ergens op zolder 7 matrassen op de grond lagen. De eerste avond gingen we stappen met een groep uit het hostel. Ik weet niet of het kwam door de hitte, of de vermoeidheid, of de hoeveelheid shotjes (waarschijnlijk een combinatie van die dingen), maar we hebben de club nooit gehaald. De volgende ochtend werd ik wakker omdat er een kat op mn hoofd sprong. Kan gewoon.
Die dag heb ik samen met een nederlands meisje een beetje rondgehangen. Heel fijn om weer eens nederlands te praten, zou toch jammer zijn als ik het verleer. De dag daarna voelde ik me sterk genoeg om naar S21 en de killing fields te gaan. Ik wist al dat het heftig zou zijn, maar zeker iets wat je moet zien als je in Cambodja bent en je enigszins interesseert in de geschiedenis. En het was heftig. S21 was vroeger een school die in de tijd van Pol Pot (ruim 30 jaar geleden) is getransformeerd in een gevangenis waar mensen op gruwelijke wijze gemarteld zijn om dingen te bekennen die ze niet gedaan hadden. Ze hebben alles precies zo gelaten zoals het was, wat het extra heftig maakte. Van de 17.000 mensen die hierheen zijn getransporteerd, hebben 7 mensen het overleefd. E'en van de survivors was aanwezig om zijn verhaal te vertellen.
Vervolgens zijn we naar de killing fields gegaan. Veel mensen werden van S21 doorgestuurd naar de killing fields, waar ze direct afgemaakt werden. Het is heel raar om daar te lopen, omdat er nog steeds dagelijks botten en tanden aan de oppervlakte verschijnen. Gelukkig was er een audio-tour in het nederlands, want ik was inmiddels behoorlijk 'overloaded' door de hoeveelheid informatie. Aan het eind van de dag was ik helemaal leeg. Ik vind het goed om gezien te hebben, maar een dag was meer dan genoeg.
Ondertussen had ik besloten dat ik naar Laos wilde, maar omdat ik opzag tegen een hectische bordercrossing en heel erg toe was aan even relaxen, besloot ik naar het strand in het zuiden af te reizen. Dit was geen weloverwogen beslissing, ik koos gewoon een stad uit die leuk klonk, en zo belandde ik in Shihanoukville. Een heus party-paradijs. Als je komt voor verlaten stranden en rust dan ben je daar op de verkeerde plek. Het was totaal niet wat ik verwachtte (dat krijg je als je niet eerst de lonely planet leest..) maar dit was ook leuk. Het was het eerste moment dat ik weer alleen reisde, maar ik had binnen no time een groepje gevonden om mee te gaan stappen. Iedereen die daar komt gaat namelijk stappen ;)
De volgende dag ben ik naar een strand gefietst wat een stuk mooier was. Hier kwam ik een jongen tegen die ik in Phnom Penh al had ontmoet en we besloten om een snorkeltour te doen de volgende dag.
Dat was heel cool. Uiteraard was de boot veel te vol, en uiteraard was er te weinig eten en uiteraard snorkelden we tussen kwallen van meer dan een halve meter doorsnede, maar dit mocht de pret niet drukken. De groep was leuk en de eilanden waren prachtig. De volgende dag heb ik nog 1 dag niks gedaan op het strand, en toen moest ik van mezelf weer verkassen. Van Shihanoukville naar Laos schijnt een reis van 23 jaar te zijn, dus ik moest ergens een pauze nemen en het in 2 keer doen. Dus ik ben met een jongen uit Amerika meegereisd naar Siem Reap (ja daar ben ik al geweest ja)(en nee het is niet de meest logische keuze)(lekker boeiend) en daar ben ik nu. Morgen wil ik op de 'e'en of andere manier naar Laos. Het schijnt dat die bus om 4.30 uur vertrekt dus dat wordt weer genieten!
Okee! Ik ga verder met niks doen! Heb het er erg druk mee.
Dikke kus!!
ps. Ik ben nu bezig met foto's op facebook zetten, deze computer heeft het er erg moeilijk mee maar als het goed is kunnen jullie gauw wat plaatjes zien :)
-
11 November 2012 - 08:31
Lies:
Jenny! Wat een geweldige verhalen, je bent sowieso mijn lievelingsverslaggever te Cambodja:) Geniet ervan en ik ben benieuwd naar je avonturen in Laos. xxxx -
11 November 2012 - 09:07
Papapeet En Mamaria:
wat fijn weer van je te horen wijffie en fijn dat je met ledematen en al nog in leven bent!! We reizen dankzij je leuke schrijven met je mee zo. we zijn benieuwd naar je plaatjes, gaan zo meteen kijken! Als ik het zo lees ben je straks voor geen enkel beest meer bang. verder valt me nog iets op: het is toch vooral mannelijk gezelschap hè waar je mee optrekt, schrijf daar nog eens iets over ;), voor ons is alles oké zolang je maar niet gaat emigreren, dusseh.... na die 23-jarige reis naar Laos vinden we het wel erg leuk als je weer een keer thuiskomt hè. dikke Delfste kussens weer, xxxxxxxxxxxxxxxxx -
11 November 2012 - 09:48
Toin:
Hoi Jenny, wat een stoere reisverhalen allemaal! Ben dit weekend bij Jan en hij attendeerde me erop wat een hilarische verhalen er vanuit thailand/cambodja komen.... dus even eea zitten lezen. Even laten weten dat we met je meeleven en genieten van je verhalen; ze zijn errug leuk. Inderdaad zou ik graag meer willen lezen over het mannelijk gezelschap........ want je komt zo wat mensen tegen! Geniet er nog maar lekker van, doe voorzichtig en we kijken uit naar je verhalen van Laos! dkke knuffels van Jan en Toin -
11 November 2012 - 14:53
Vera:
Hey Jenny!
Wat een gave verhalen, echt stoer! Weet ik in ieder geval dat we komende periode geen volleybalreunie moete proberen te plannen;) Geniet daar en ik ben benieuwd naar het volgende deel!
XVera -
11 November 2012 - 14:54
Vera:
Oja, PS: Vera Geerling trouwens, niet Koers;) -
11 November 2012 - 17:13
Emma:
JENNY!! Oh, doe laos duizend kusjes en knuffels!
Ik moet weer duizend lachen om je verhaal en ik ben blij dat wij af en toe wat toevoegingen krijgen ;)
Hier gaat alles goed!! Mis je een beetje..
Knuffel, kusjes!! -
11 November 2012 - 19:53
Margo En De Rest:
Hee lieve Jen,
net je verhalen gelezen....
Supergoed dat je zo´n geweldige reis aan het maken bent,zorg maar goed voor jezelf en tot in december!!
Liefs van ons 5en -
11 November 2012 - 22:37
Tilly:
Wat heftig dat je echt op die gruwelijke plekken in Cambodja bent geweest, die kennen wij alleen van horen zeggen. Gelikkig doe je ook veel gezellige, vrolijke dingen. Geniet van je reis en kijk uit bij het oversteken!
Knuffel,
Tilly -
11 November 2012 - 23:02
John:
Hee stoere nicht! Je bent goed bezig!
Ik vind het heel leuk om te lezen wat je allemaal uitspookt in het verre oosten!
Maar kijk je wel een beetje uit?
Heel veel plezier!
Groetjes van je leukste oom!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
